اثربخشی درمان نوروسایکولوژیکی بر سرعت،صحت و درک خواندن در دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی

مقدمه: بر مبنای مدل تعادل خواندن بیکر، نارساخوانی ناشی از اختلال در ساختار و کنش نیمکره های مغزی می باشد. از این رو هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان توانبخشی نوروسایکولوژیکی بر سرعت خواندن، صحت خواندن و درک خواندن در دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی بوده است. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی است که از بین دانش آموزانی که در سال تحصیلی 94-93 در شهر جلفا دارای تشخیص نارساخوانی بودند، تعداد 30 نفر بعد از تشخیص قطعی اختلال با استفاده از تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل آزمون هوش وکسلر کودکان، آزمون خواندن و نارساخوانی بود. برنامه توانبخشی نوروسایکولوژیکی  طراحی و در قالب  24 جلسه در طی 2 ماه اجرا گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل واریانس چند متغیره در نسخه 19 نرم افزارspss  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که توانبخشی نوروسایکولوژیکی باعث ایجاد تفاوت معنی داری در وضعیت سرعت خواندن، صحت خواندن و درک خواندن در آزمودنی های دو گروه مداخله و شاهد شده است، به طوری که پس از مداخله میانگین نمره سرعت خواندن، صحت خواندن و درک خواندن در آزمودنی های گروه مداخله نسبت به شاهد بالاتر بود (0/05>p). نتیجه گیری: برمبنای یافته های حاصل می توان گفت مداخلات توانبخشی نوروسایکولوژیکی در درمان نارساخوانی مؤثر بوده است، لذا پیشنهاد می شود از این روش ها در جهت بهبود عملکرد خواندن و نوشتن دانش آموزان نارساخوان استفاده شود.